Dış politikada geri dönüşler başladı: Bizim büyük yalnızlığımız(!)
Vedat Altan
Son 10 yıllık döneme bakıldığında söyleyebiliriz ki, AKP’nin dış politikadaki yalnızlığı 2010‘ların başında verilen kararla hayata geçmişti. Bu karar neydi diye tekrar hatırlayacak olursak; bölgede militarizasyon ve askeri varlığı baskın olan, değişen dengelerde askeri yapısını kullanabilen, paramiliter güçler ile vekil savaşları yürütebilen, açtığı yeni üsler ile bölgede askeri olarak kalıcı olduğunu hissettiren bir ülke olmaktı. Gelinen noktada bu politikanın tamamen iflas etmiş olduğu görülüyor. Birleşik Arap Emirlikleri, Suudi Arabistan, Katar, Mısır başta olmak üzere Doğu Akdeniz’de yaşanan gerilimler bu politikanın bir sonucu. En sonda söyleyeceğimizi başta söyleyelim; militarizasyon ya da askeri gücün belirleyici olduğu bir dış politika perspektifinde, ideolojik kodlaması “Yeni Osmanlıcılık” ile belirlenmiş, İslam coğrafyası üzerinde bir ağırlığı olacağı düşünülen, Arap baharında ortaya çıkan değişimlerde hamle üstünlüğünü kendinde gören, ABD’nin askeri müdahale alanında bölgeyi boşalttığını ya da bölgedeki jandarmalık işinin kendisine kaldığını düşünen bir dış politik tavır, bakış açısının merkezine oturuyordu.
Yazının tamamına erişmek için abone olmalısınız. Tıkla, abone ol
